نقطه ذوب آلیاژهای زود ذوب آنها را در کاربردهای متنوعی مفید و سودمند می سازد. نقطه ذوب آلومینیوم در حدود 1220 درجه فارنهایت می باشد. فولاد در دمایی در حدود 2600 تا 2800 درجه فارنهایت و دمای مورد نیاز برای ذوب نمودن تنگستن در حدود 6150 درجه فارنهایت می باشد و علاوه بر اینها نیاز است که کوره ما توانایی رسیدن به این دما ها را داشته باشد، بنابراین هنگامی که آلیاژی در آب جوش ذوب شود و یا در دمای اتاق مایع گردد این قضیه میتواند نوعی معجزه به نظر آید.

آلیاژهایی با دمای ذوب پایین تر از 233 درجه سانتیگراد به عنوان آلیاژهای زود گداز شناخته می شوند. بیشترین رنج استفاده از آلیاژهای زود ذوب شامل درصد بسیار زیادی از بیسموت که با فلزات سرب، قلع، کادمیوم، ایندیوم و دیگر فلزات ترکیب شده است می باشد. بیسموت بر روی نقطه ذوب اثر دارد و همچنین بر روی خصوصیات انبساطو انقباض آلیاژها اثر می گذارد. بسیاری از آلیاژهای بر پایه بیسموت در دمایی پایین تر از نقطه جوش آب ذوب می شوند و تعدادی از آنها در دمایی پایین تر از 65 درجه سانتیگراد ذوب می شوند.

آلیاژهای زود ذوب پایدار هستند و می توان آنها را به دو بخش یوتکتیک و غیر یوتکتیک دسته بندی کرد. آلیاژهای یوتکتیک نقطه دوب پایینی دارند بطوریکه دمایی که ماده در آن حالت جامد دارد برابر با دمایی است که ماده می تواند مایع باشد درواقع این آلیاژها در یک نقطه مشخص ازحالت جامد به مایع و بلعکس تبدیل می شوند.

آلیاژهای غیریوتکتیکی در یک دمای مشخص شروع به ذوب شدن کرده و سپس قبل از آنکه در دمای بالاتر بطور کامل مایع شود وارد حالت خمیری می گردد. آلیاژهای زود ذوب در فرم و شکلهای گوناگون وجود دارند مانند : کیک مانند، شمش، میله ، گلوله ای، سیمی، تکه ای، نواری و ...